جواد نصیری

عشق یعنی شب نشینی با خدا..گفتگو با ناله اما بی صدا....عشق یعنی پرتاب گل از سوی دوست...هرکجا باشد دلم همراه اوست.

........

برای آدم کور شیشه با الماس فرقی نمیکنه پس اگه کسی قدرتو ندونست فکر نکن تو شیشه ای مطمئن باش اون کوره

........

از یاد تو دلم یک نفس غافل نیست ..هرچند که جز حسرت و غم حاصل نیست..از شوق تو میسازم و میسوزم چون آن دل که به یاد تو نسوزد دل نیست

......

انکه ویران شده از یار مرا میفهمد..آنکه تنها شده بسیار مرا میفهمد..چه بگویم که چنان از تو فرو ریخته ام..که فقط اوست که ریزش آوار مرا میفهمد

........

زنده باد آنکس که گاهی یادی از ما میکند..از خجالت ما غریبان را غرق دریا میکند...حال ما میپرسد و از مهربانی های خود..این دل رنجور ما را عطر گلها میکند

........

دله تنگم هنوز آزرده حال است...سکوت قلب من چه بیقرار است..طنین عشق آوای زمین است...عزیزم غم مخور دنیا همین است

ما عاشق فهم و ادب و معرفتیم ..ما خاک قدم هرچه زیبا صفتیم ..از زشتی کردار دگر خسته شدیم..محتاج دو پیمانه معرفتیم.

.........

مثل بارون با صفایی...مثل خون تو قلب مایی...چه بخوایی چه نخوایی تو عزیز دل مایی.

.........

من به جرم باوفایی این چنین تنها شدم...چون ندارم همدلی بازیچه ی دلها شدم

.........

تا زمین در گردش و تا آسمان در چرخش است..یاد یارانی چون شما بر قلب ما آرامش است.

.........

کو طبیبی تا شکافد قلب خونین مرا ..تا ببیند من نمردم..خوبی تو کشته مرا.

.........

به درد هم اگر خوردیم قشنگ است ..به شانه بار هم بردیم قشنگ است..در این دنیا که پایانش به مرگ است..برای هم اگر مردیم قشنگ است.

........