مشکلات متداول استخوانی در کودکان
با گذشت زمان ممکن است متوجه شوید که رشد کودکتان کاملاً منظم و کامل پیش نمیرود. بسیاری از کودکان کمسن دچار صاف بودن کف پا، راهرفتن نوکپایی، پای کبوتری، پای پرانتزی و پای ضربدری میشوند.
بعضی از این مشکلات با بزرگتر شدن بچه بدون درمان برطرف میشوند. آندسته از مشکلات که در کودک باقی میمانند یا شدیدتر میشوند ممکن است با سایر مشکلات در ارتباط باشند. خیلی از مشکلات استخوانی و مفصلی، مثل چال گونه، تفاوتهای طبیعی آناتومی انسان است که نیاز به درمان ندارد.
صاف بودن کف پا
اکثر بچهها وقتی به دنیا میآیند کف پایشان صاف است و کمکم که رشد میکنند کف پایشان قوس پیدا میکند. اما در بعضی از بچهها این قوس هیچ وقت ایجاد نمیشود. اولین چیزی که به چشم والدین میخورد ضعیف بودن مچ پا است. در این وضعیت مچ پا بهخاطر طرز قرارگرفتن کف پا، به سمت داخل متمایل است.
کف پای صاف معمولاً نشانه مشکل یا نقص خاصی نیست و پزشکان فقط در مواردی که این مشکل ایجاد درد کند، به درمان آن میپردازند. همچنین پوشیدن کفش های خاص مثل کفش های پاشنه بلند را برای این افراد توصیه نمیکنند.
والدینی که فرزندشان کف پای صاف دارند معمولاً عنوان میکنند که فرزندشان زمختتر از بقیه بچهها راه میروند اما دکترها میگویند هیچ نگرانی متوجه کف پای صاف نیست و نباید در توانایی فرد برای ورزش اختلال ایجاد کند. گاهی وقات دکترها استفاده از کفیهای مخصوص کفش را برای کاهش درد پا به این افراد توصیه میکنند.
راه رفتن نوک پایی
این نوع راه رفتن درمیان کودکان نو پا که تازه راه رفتن را یاد گرفتهاند، مخصوصاً طی سال دوم تولد، بسیار شایع است. به طور کلی این تمایل بعد از دو سالگی از بین میرود اما در برخی از کودکان باقی میماند. راه رفتن نوکپایی گاهبهگاه جای نگرانی ندارد اما کودکانی که همیشه اینطور راه میروند و بعد از دو سالگی هم به این نوع راه رفتن خود ادامه میدهند، حتماً باید تحت معاینه پزشک قرار گیرند. راهرفتن نوکپایی مداوم یا کودکانی که روی یک پای خود نوکپایی راه میروند ممکن است دچار مشکلات دیگری مثل اختلالات دماغی یا سایر مشکلات سیستم عصبی بدن باشند.
راهرفتن نوکپایی مداوم در کودکان سالم نیاز به درمان دارد، درمانهایی مثل گچ گرفتن پا و مچ به مدت 6 هفته برای کشیدن عضلات ساق پا.
پای کبوتری
این یکی دیگر از انواع قرارگیری طبیعی پا است. بچهها در 8 تا 15 ماهگی که شروع به ایستادن میکنند، ممکن است تمایل داشتهباشند که پایشان را به سمت داخل برگردانند.
هیچ وقت نیاز به درمان این مشکل پیدا نمیکنید. کفشها و بندهای مخصوصی که در گذشته برای رفع این مشکل استفاده میشد هیچ تسریعی در روند درمان ایجاد نمیکرد. این مسئله هیچ تداخلی در راه رفتن، دویدن یا ورزش کردن کودک ایجاد نکرده و خودبهخود با بزرگتر شدن کودک و ایجاد تعادل هماهنگی بهتر عضلات برطرف میشود.
پای پرانتزی
به خم شدن بیش از حد زانوها به سمت بیرون گفته میشود که میتواند ارثی باشد. این مشکل معمولاً در نوزادان دیده میشود و در بسیاری از موارد با بزرگتر شدن نوزاد به خودی خود خوب میشود. پرانتزی بودن پا بالای 2 سالگی که فقط در یکی از پاها دیده شود، میتواند نشانه مشکلی بزرگتر مثل نرمی استخوان یا بیماری بلونت باشد.
نرمی استخوان معمولاً دراثر کمبود ویتامین D یا کلسیم در رژیم غذایی ایجاد میشود و موجب پرانتزی شدن شدید پاها و درد عضلانی و بزرگ شدن کبد و طحال میشود. این روزها نرمی استخوان کمتر از گذشته شایع است. نرمی استخوان و پرانتزی شدن پا که در اثر آن ایجاد میشود با اضافه کردن ویتامین D و کلسیم به رژیم غذایی اصلاح میشود. اما برخی از انواع نرمی استخوان به خاطر مشکلات ژنتیکی است که نیاز به درمانهای تخصصیتر توسط متخصص غدد دارد.
بیماری بلونت هم مشکلی است که بر استخوان درشتنی در پایین پا اثر میگذارد. خمیدگی جانبی ناشی از بیماری بلونت در حدود 2 سالگی کودک دیده میشود و ممکن است ناگهانی ایجاد شده و به سرعت تشدید شود. علت این بیماری شناختهشده نیست اما موجب رشد غیرعادی در بالای استخوان درشتنی نزدیک به مفصل زانو میشود. برای اصلاح این مشکل، کودک نیاز به گچگرفتن پا یا جراحی در سن 3 تا 4 سالگی خواهد داشت. همچنین اگر این خمیده شدن پا فقط در یکی از پاها ایجاد شود باید حتماً فرزندتان را نزد پزشک ببرید.